Melbourne & the outback, Australia

This is it, the end of my Australia adventure. Ik ben zonet ontwaakt uit een lang durende slaap in een slaapkamer die ik met 18 anderen deel, in Sydney. De stad waar het twee maanden geleden allemaal begon. Gisteravond ben ik aangekomen in Sydney om vanuit hier morgen de vlucht naar Auckland (Nieuw zeeland) te nemen. Ziek en zwak liep ik twee maanden geleden door Sydney maar voelde me gelijk thuis en ik was enthousiast over Sydney. Maar nu ik meer heb gezien van australië, ben ik ineens niet meer zo enthousiast over Sydney. Begrijp me niet verkeerd, het is nog steeds een mooie stad, dat zal niet veranderen. Maar als mensen me zullen vragen, wat is leuk in Australië zou ik zeggen, Melbourne. Mijn favoriete stad van al de steden waar ik tot nu toe heb rondgelopen.

Na een paar dagen flink verwend te zijn in Mooloolaba door Fiona, stap ik in het vliegtuig naar Melbourne. De stad waar ik na 16dagen op de laatste dag het gevoel heb dat ik nog niet klaar ben om te vertrekken. "Onwetend dat ook mijn volgende bestemmig echt wel weer leuk gaat worden". Het is goed om na vier dagen rust, zon zee en strand weer onder leeftijdsgenoten te zijn. Melbourne, een stad met veel cultuur. Ik heb een hostel in de buitenwijk st. Kilda. Iets te perfect wijkje voor mij, het heeft namelijk alles waar ik blij van wordt. Het strand, een park, teveel gezellige barretjes, leuke koffietentjes, marktjes, bakkertjes waar ik teveel geld aan gebak uit geef, pinguins die van zonsondergang tot zonsopkomst tevoorschijn komen op de pier en een relaxed lay back sfeertje. Overal (ook in het centrum) zijn er straatmuziekanten en het klinkt echt goed. Melbourne is zowel een oude als nieuwe stad met veel kunst, graffiti, museums en de mensen zijn er super vriendelijk. Het hostel.. De mensen zijn zo musicaal, wat is dat fijn. Elke avond wordt er muziek gemaakt, optredens in verschillende barretjes en reperteren op het strand. Ik voel me bijna beschaamd dat ik geen muziek talentje ben. De perfecte omgeving voor mij om me met gezellige mensen te vermaken. Het weer in Melbourne veranderd zo snel, zo liggen we te branden in de zon op het strand, om vervolgens de avond met dertien graden en een gure winterse wind buiten zijn te ontwijken. Maar een geluk, wanneer we de great ocean road doen is het weer heerlijk. We huren een auto met z'n vijven en vertrekken om 7uur in de ochtend. Ohh ja, zo voelt vroeg opstaan.. Maar ik weet gelijk, dit is het waard om vroeg m'n bed voor uit te gaan. We rijden naar de twaalf apostels, stoppen onderweg op verschillende stranden en uitzichtpunten omdat we vanaf de achterbank continue roepen, stop the car! This vieuw is amazing. We zien prachtige stranden, maken een wandeling door een rainforest, rijden uuuuuren langs de oceaan en door groen landschap, picknicken, spenderen de avond op het strand, slapen in een schattig klein hostel en zien wilde koala's en kangaroo's. Ik geloof dat ik in NL nooit meer naar een weiland kan kijken zonder te denken, het gras is dus echt wel groener aan de overkant. Ja perfect road trip. Als we na het weekend weer terug komen in het hostel en iedereen vraagt 'hoe was het', voelt het een klein beetje als thuiskomen. Wat is dit leven heerlijk. M'n gedachten gaan dan ook van alles bedenken om te kunnen blijven. Maar mijn vluchten gaan en de gedachte dat ik altijd eens terug kan komen, is voor nu goed.

Alice springs, mijn volgende bestemming, the outback, dat was toch echt een 'must' tijdens mijn bezoek in Australië. Dat is eens een ander uitzicht vanuit het vliegtuig, zand, rood, bruin. Ja ik vlieg echt over een onbewoonde stuk wereld. Alice springs, niet echt een veilige plaats om alleen te zijn voor zowel jongens als meisjes. Wat de locals er over zeggen zou ik maar achterwege laten want hey, ik ben veilig met mijn vlucht teruggekomen. De aboriginals. Die cultuur is daar nog erg sterk aanwezig. Ik snelwandel naar de supermarkt, sla eten in en hang voor de rest heerlijk aan het zwembad, yes, zon, 30graden. Er hangt een rust in het hostel waar ik verblijf. Ik kan de rust wel gebruiken om Melbourne even te verwerken. De volgende ochtend wordt ik om 6uur opgehaald en ga ik op drie daagse tour. Ik hou meestal niet zo van tours omdat je zo vast zit aan het programma. Maar het is de enige optie om de high lights van de outback te zien. Het zal zo'n beetje het duurste uitje van mijn hele reis zijn maar achteraf is het elke cent waard. En misschien nog wel een beetje meer. 1500 km in drie dagen Met welgetelde drie keer een afslag. Uren zitten we met z'n twintigen in een busje, muziekje aan en maar rijden. Ik verveel me geen seconde, ik hou van autorijden. Wat er te zien valt? Ehm.. Zand, af en toe een boompje ennn droogte, dode kangaroo's waar je dan weer gieren rond ziet hangen en ohja adelaren. En het aantal auto's dat we tegenkomen is op één hand te tellen. We gaan op dag 1 naar Uluru (tempel van de aboriginal cultuur), het is een gigantische rots, in the middel of nowehere. Het staat er, zo ineens en gaat 6km de grond in. We branden hier weg tijdens een wandeling in de hitte. Vliegen, overal, vooral om je hoofd, om gek van te worden.
We hebben een fantastische zonsondergang met een biertjes en diner terwijl elke vijf minuten de zon de kleur van de Uluru veranderd. Dag twee doen we de Kata tjuta en terwijl we hier eenzaam in dit gigantische landschap rondlopen voelt het alsof we een prooi zijn voor een dinosauris, die zo om de hoek kan komen kijken. Het is niet te beschrijven hoe ver een landschap kan rijken. En dat wanneer je een rondje om je eigen as maakt, het enige wat je ziet is landschap. De derde dag beklimmen we in alle vroegte de Kings canyon. Een andere planeet. Een andere beschrijving is er niet voor. Ik weet hem in elk geval niet. Ik heb natuur gezien waarvan ik niet wist dat zoiets bestond. De foto's, het vastleggen van de verschijning, ze zijn mooi maar het geeft geen relatie weer van de werkelijke wereld, het gevoel..
We slapen twee nachten in the middle of nowehere, romdom het kampuur in een slaapzak op de grond. We worden gewekt met Jack johnson op de achtergrond terwijl het water op het vuur borrelt en het brood in het vuur gebakken wordt. We drinken port in de avond en bakken marshmallows. De sterrenhemel, zoveel, de planeten, vallende sterren elke 5minuten.. In dit gebied zijn de spinnen en slangen, wat een grote spinnen heb ik gezien. De rust, de warmte, de gezelligheid, ik ben nog nooit zo lekker in slaap gevallen. Korte nachtjes, drie uur slaap maar wat is dat fijn wakker worden. Mag ik nog een nacht?
Terug in Alice springs, sluiten we af met een etentje en besluit ik dat ik Australië niet kan verlaten zonder kangaroo te eten. Het eindigt weer in een te gezellige avond! Australië maakt me moe. Dan weer dat moment van weg gaan.. shit.. Uren bij elkaar, wat kun je een plezier maken, wat zie je veel van elkaar in een korte tijd, samen lachen, ja veel lachen, samen huilen. En het is fijn om te horen dat je hetzelfde gevoel deelt. Dat het fijn was deze dagen samen te delen. And its a really really good memory.. Met een hangover stappen we in het vliegtuig, terug naar Sydney.

Ik ben verzadigd. Byron bay, Melbourne and the outback, thank you. Dus terwijl het regent in Sydney hoef ik vandaag niet zo zeer m'n bed uit om de stad in te gaan. We ga uiteten en ik drink m'n laatste borrel in de aller oudste pub van heel australie dan ben ik klaar voor het nieuwe avontuur. Hii there New Zealand.
Als ik de mensen moet geloven, ga ik een goede tijd tegemoet.